ปืนเป็นอาวุธระยะไกล แบบลำกล้องที่สร้างความเสียหายให้กับเป้าหมายโดยการยิง กระสุนหนึ่งลูกขึ้นไปซึ่งขับเคลื่อนโดยก๊าซความดันสูงที่ขยายตัวอย่างรวดเร็วซึ่งผลิตโดย การ เผา ไหม้ แบบคายความร้อน ( deflagration ) ของจรวดเคมีซึ่งในอดีตเป็นผงสีดำปัจจุบันเป็นผงไร้ควัน ในทางการทหาร อาวุธปืนถูกจัดประเภทเป็นอาวุธหนักและเบา ตามความสามารถ ใน การพกพาโดย ทหารราบ อาวุธ ปืน เบาคือปืนที่ ทหารราบแต่ละคนสามารถถือได้อย่างง่ายดายแม้ว่าพวกมันอาจยังต้องการกำลังพลมากกว่าหนึ่งคน ( ใช้ลูกเรือ ) เพื่อให้ได้ขีดความสามารถในการปฏิบัติการที่เหมาะสมที่สุด อาวุธปืนหนักคือปืนที่มีขนาดใหญ่และหนักเกิน กว่าจะขนส่งด้วยการเดินเท้า หรือไม่มั่นคงต่อการหดตัวดังนั้นจึงต้องการการสนับสนุนของฐานวางอาวุธ (เช่นฐานยึด อยู่กับที่ พาหนะล้อเลื่อนยานพาหนะ เครื่องบิน หรือเรือน้ำ) เพื่อให้เคลื่อนที่ได้ อย่างมีชั้นเชิง หรือเป็นประโยชน์ ส่วนย่อยของอาวุธปืนเบาที่ใช้เฉพาะกระสุนปืนแบบจลนศาสตร์และมีขนาดกะทัดรัดพอที่จะใช้งานอย่างเต็มประสิทธิภาพโดยทหารราบคนเดียว (แบบแยกส่วน) เรียกอีกอย่างว่าอาวุธขนาดเล็ก อาวุธปืนดังกล่าวรวมถึงปืนพกเช่นปืนพกลูกโม่ปืนพกและปืนสั้น เดอร์ริงเกอร์ และปืนยาวเช่นปืนไรเฟิล ( รวมถึงประเภทย่อยต่างๆ เช่นปืนไรเฟิลต่อต้านวัตถุปืนไรเฟิล ซุ่มยิง / ปืนไรเฟิล แม่นปืนที่กำหนด ปืนไรเฟิลประจัญบานปืนไรเฟิลจู่โจมและปืนสั้น )ปืนลูกซองปืนกลมือ / อาวุธป้องกันตัวและอาวุธอัตโนมัติหมู่ / ปืนกลเบา