Urushiol-induced contact dermatitis คืออาการแพ้ที่เกิดจากไม้เลื้อยพิษ ในกรณีที่ รุนแรงปฏิกิริยาสามารถพัฒนาไปสู่ภาวะภูมิแพ้ ประมาณ 15 ถึง 25 เปอร์เซ็นต์ของคนไม่มีอาการแพ้ urushiol แต่คนส่วนใหญ่มีปฏิกิริยามากขึ้นเมื่อสัมผัสซ้ำหรือเข้มข้นขึ้น กว่า 350,000 คนได้รับผลกระทบจาก urushiol ทุกปีในสหรัฐอเมริกา ของเหลวที่ไหลออกมาจากแผลพุพองจะไม่แพร่กระจายพิษ ร่างกายผลิตของเหลวในแผลพุพองและไม่ใช่ urushiol เอง ลักษณะของผื่นที่แพร่กระจายบ่งชี้ว่าบางพื้นที่ได้รับพิษมากขึ้นและตอบสนองเร็วกว่าพื้นที่อื่น หรือการปนเปื้อนยังคงเกิดขึ้นจากการสัมผัสกับวัตถุที่มีการแพร่กระจายของพิษดั้งเดิม ผู้ที่ได้รับผลกระทบสามารถแพร่กระจาย urushiol ในบ้านโดยไม่รู้ตัว บนโทรศัพท์ ลูกบิดประตู โซฟา เคาน์เตอร์ โต๊ะทำงาน และอื่น ๆ ดังนั้นในความเป็นจริงแล้วการสัมผัสกับ ไม้เลื้อยพิษ ซ้ำ ๆ และยืดระยะเวลาของผื่น หากสิ่งนี้เกิดขึ้น ให้เช็ดพื้นผิวด้วยสารฟอกขาวหรือสารกำจัด urushiol ที่มีจำหน่ายทั่วไป แผลพุพองและน้ำที่ไหลซึมเป็นผลมาจากหลอดเลือดที่เกิดช่องว่างและของเหลวรั่วออกมาทางผิวหนัง หากผิวเย็นลง เรือจะหดตัวและรั่วน้อยลง ถ้าวัสดุจากพืชที่มี urushiol ถูกเผาและสูดควันเข้าไป ผื่นนี้จะปรากฏที่เยื่อบุของปอด ทำให้เกิดอาการปวดอย่างมากและอาจหายใจลำบากถึงตายได้ หากรับประทานไม้เลื้อยพิษ เยื่อบุปากและทางเดินอาหารอาจเสียหายได้