ไม่ค่อยมีใครรู้เรื่องพายุเพราะดาวเคราะห์ใช้เวลา 30 ปีในการโคจรรอบดวงอาทิตย์ ทำให้ขั้วทั้งสองอยู่ในความมืดในช่วงเวลานั้น ตัวอย่างเช่น ยานแคสสินีถ่ายภาพความร้อนของพายุเมื่อมันมาถึงครั้งแรกในปี 2547 เท่านั้น แม้ว่าดวงอาทิตย์จะฉายแสงที่ขั้วโลกเหนือของดาวเสาร์ เมฆก็ยังหนามากจนแสงส่องผ่านไม่ลึกเข้าไปในดาวเคราะห์ แม้จะมีสมมติฐานมากมายว่า พายุ ก่อตัวอย่างไร ส่วนใหญ่มีศูนย์กลางอยู่ที่สำนักคิดสองสำนัก สำนักหนึ่งเสนอว่ารูปหกเหลี่ยมตื้นและลึกเพียงร้อยกิโลเมตรเท่านั้น อีกอันบ่งชี้ว่าไอพ่นโซนนั้นอยู่ลึกลงไปหลายพันกิโลเมตร การค้นพบของ Yadev และ Bloxham สร้างขึ้นจากทฤษฎีหลัง แต่จำเป็นต้องรวมข้อมูลบรรยากาศเพิ่มเติมจากดาวเสาร์และปรับแต่งแบบจำลองเพิ่มเติมเพื่อสร้างภาพที่แม่นยำยิ่งขึ้นเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับพายุ โดยรวมแล้ว ทั้งคู่หวังว่าการค้นพบนี้จะช่วยวาดภาพกิจกรรมทั่วไปบนดาวเสาร์ได้