ผ้าผลิตไฟฟ้าที่พัฒนาโดยทีม NTU เป็นอุปกรณ์เก็บเกี่ยวพลังงานที่เปลี่ยนการสั่นสะเทือนที่เกิดจากการเคลื่อนไหวของร่างกายที่เล็กที่สุดในชีวิตประจำวันให้เป็นพลังงานไฟฟ้า ผ้าต้นแบบผลิตกระแส ไฟฟ้า ได้สองวิธี: เมื่อถูกกดหรือบีบ และเมื่อสัมผัสหรือเสียดสีกับวัสดุอื่น เช่น ผิวหนังหรือถุงมือยาง ในการสร้างต้นแบบนั้น นักวิทยาศาสตร์ได้สร้างอิเล็กโทรดที่ยืดได้ก่อนโดยการพิมพ์สกรีนโดยใช้ "หมึก" ที่ประกอบด้วยเงินและสไตรีน-เอทิลีน-บิวทิลีน-สไตรีน ซึ่งเป็นวัสดุคล้ายยางที่พบในยางกัดและที่จับของแฮนด์บาร์เพื่อให้ยืดได้มากขึ้น และกันน้ำได้ จากนั้นอิเล็กโทรดที่ยืดได้นี้จะติดเข้ากับชิ้นส่วนของผ้านาโนไฟเบอร์ที่ประกอบด้วยส่วนประกอบหลัก 2 ส่วน ได้แก่ โพลี โค เฮกซาฟลูออโรโพรพิลีน ซึ่งเป็นโพลิเมอร์ที่สร้างประจุไฟฟ้าเมื่อบีบอัด งอ หรือยืดออก และเพอร์รอฟสไคต์ไร้สารตะกั่ว ซึ่งเป็นวัสดุที่มีแนวโน้มในด้านเซลล์แสงอาทิตย์และ LED