สูงในป่าไผ่หนาทึบในภูเขาที่ปกคลุมด้วยหมอกและฝนตกทางตะวันตกเฉียงใต้ของจีนหนึ่งในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่หายากที่สุดในโลกอาศัยอยู่ นั่นคือ แพนด้ายักษ์ หรือเรียกอีกชื่อหนึ่งว่าหมีแพนด้า มีหมีขาวดำประมาณ 1,500 ตัวเท่านั้นที่อยู่รอดในป่า หมีแพนด้าแทบไม่กินอะไรเลยนอกจากหน่อไม้และใบไม้ บางครั้งพวกมันกินพืชพันธุ์อื่นๆปลาหรือสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ขนาดเล็ก แต่ไผ่คิดเป็น 99 เปอร์เซ็นต์ของอาหารพวกมัน แพนด้า กินเร็ว กินเยอะ และใช้เวลาประมาณ 12 ชั่วโมงต่อวัน เหตุผล: พวกเขาย่อยเพียงหนึ่งในห้าของสิ่งที่พวกเขากินเข้าไป โดยรวมแล้วไผ่ไม่มีคุณค่าทางโภชนาการมากนัก เพื่อรักษาสุขภาพให้แข็งแรง พวกเขาต้องกินให้มาก มากถึง 15 เปอร์เซ็นต์ของน้ำหนักตัวใน 12 ชั่วโมง ดังนั้นพวกเขาจึงกินเร็ว ฟันกรามของหมีแพนด้ากว้างและแบนมาก รูปร่างของฟันช่วยให้สัตว์ต่างๆ บดหน่อไม้ ใบไม้ และลำต้นที่มันกินได้ พวกมันสามารถแทะไม้ไผ่ได้หนาถึงหนึ่งนิ้วครึ่ง ในการเอาไม้ไผ่เข้าปาก พวกเขาใช้อุ้งเท้าหน้าจับลำต้นซึ่งมีกระดูกข้อมือที่ขยายใหญ่ขึ้นซึ่งทำหน้าที่เป็นนิ้วหัวแม่มือในการจับ แพนด้าควรมีไผ่อย่างน้อย 2 สายพันธุ์ในที่ที่มันอาศัยอยู่ มิฉะนั้นมันจะอดตาย ไม้ไผ่ที่ขาดแคลนคุกคามประชากรแพนด้าที่มีอยู่อย่างจำกัดอยู่แล้ว แพนด้าตัวเมียที่โตเต็มวัยจะหนัก 200 ปอนด์ แพนด้าสามารถปีนได้สูงถึง 13,000 ฟุต และยังว่ายน้ำเก่งมากอีกด้วย บางครั้งแพนด้าตัวผู้ก็ผ่อนคลายด้วยการยืนพิงต้นไม้ หมีแพนด้าขี้อาย พวกเขาไม่เข้าไปในพื้นที่ที่มีผู้คนอาศัยอยู่ สิ่งนี้จำกัดแพนด้าให้อยู่ในบริเวณจำกัดมาก