เมื่อรู้ว่าความเหนื่อยหน่ายมีความสัมพันธ์กับปัจจัยเสี่ยงอื่น ๆ ของหัวใจและหลอดเลือด เช่น ปริมาณคอเลสเตอรอลหรือไขมันในกระแสเลือดที่เพิ่มสูงขึ้น นักวิจัยจึงตั้งสมมติฐานว่าอาจเป็นปัจจัยเสี่ยงสำหรับโรคหลอดเลือดหัวใจ ตลอดระยะเวลาของการศึกษา มีพนักงานชายและหญิงที่มีสุขภาพดีอายุระหว่าง 19 ถึง 67 ปี จำนวน 8,838 คน ซึ่งเข้ารับการตรวจสุขภาพตามปกติเป็นเวลาเฉลี่ย 3.4 ปี ผู้เข้าร่วมแต่ละคนได้รับการวัดระดับความเหนื่อยหน่ายและตรวจหาสัญญาณของ CHD นักวิจัยได้ควบคุมปัจจัยเสี่ยงทั่วไปสำหรับโรค เช่น เพศ อายุ ประวัติคนในครอบครัวเป็น โรคหัวใจ และการสูบบุหรี่ ในช่วงติดตามผล พบผู้ป่วยโรคหลอดเลือดหัวใจใหม่ 93 ราย ความเหนื่อยหน่ายเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้น 40% ในการเกิด CHD แต่ผู้เข้าร่วม 20% ที่มีคะแนนความเหนื่อยหน่ายสูงสุดมีความเสี่ยงเพิ่มขึ้น 79% ดร. โทเกอร์คาดการณ์ว่าหากติดตามผลเป็นระยะเวลานานขึ้น ผลลัพธ์จะน่าทึ่งยิ่งขึ้นไปอีก