ความเสี่ยงต่อการเสียชีวิตที่ลดลงที่เกี่ยวข้องกับการเป็นเจ้าของสุนัขสามารถอธิบายได้จากการออกกำลังกายที่เพิ่มขึ้นและภาวะซึมเศร้าและความเหงาที่ลดลง ซึ่งทั้งสองอย่างนี้เชื่อมโยงกับการเป็นเจ้าของสุนัขในการศึกษาก่อนหน้านี้ Tove Fall, DVM, ศาสตราจารย์แห่ง Uppsala University กล่าวว่า เราทราบดีว่าการแยกตัวทางสังคมเป็นปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญสำหรับผลลัพธ์ด้านสุขภาพที่แย่ลงและการเสียชีวิตก่อนวัยอันควร สุนัข การศึกษาก่อนหน้านี้ระบุว่าเจ้าของสุนัขมีประสบการณ์ในการแยกตัวทางสังคมน้อยลงและมีปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่นมากขึ้น Tove Fall, DVM, ศาสตราจารย์แห่ง Uppsala University กล่าว สวีเดน. นอกจากนี้ การเลี้ยงสุนัขยังเป็นแรงจูงใจที่ดีสำหรับการออกกำลังกาย ซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญในการฟื้นฟูและสุขภาพจิต แม้ว่าการศึกษานี้จะดึงมาจากกลุ่มตัวอย่างขนาดใหญ่ แต่การจัดประเภทที่ไม่ถูกต้องของการเป็นเจ้าของสุนัขในคู่รักที่อาศัยอยู่ด้วยกัน การเสียชีวิตของสุนัขและการเปลี่ยนเจ้าของอาจส่งผลต่อผลลัพธ์ของการศึกษา