จากการเปรียบเทียบการกระจายตัวของคาร์บอนไอออไนซ์ คาร์บอนมอนอกไซด์ของโมเลกุล และอะตอมของไฮโดรเจน ทีมงานพบว่าเปลือกของเมฆก๊าซระหว่างดวงดาวทำจากไฮโดรเจนและชนกันเองด้วยความเร็วถึง 20 กิโลเมตรต่อวินาที ความเร็วสูงนี้บีบอัดก๊าซเข้าไปในบริเวณโมเลกุลที่หนาแน่นขึ้น ซึ่งเป็นที่ที่ดาวฤกษ์มวลสูงดวงใหม่ส่วนใหญ่ก่อตัวขึ้น เราต้องการการสังเกตการณ์ CII เพื่อตรวจหาก๊าซ มืด อย่างอื่นนี้ ดร. ชไนเดอร์กล่าว การสังเกตการณ์แสดงให้เห็นเป็นครั้งแรกถึงการแผ่รังสี ดาว CII ที่แผ่วเบาจากขอบเมฆ ซึ่งไม่เคยสังเกตมาก่อน มีเพียงโซเฟียและเครื่องมือที่ละเอียดอ่อนเท่านั้นที่สามารถตรวจจับรังสีนี้ได้ SOFIA ดำเนินการโดย NASA และ German Aerospace Center (DLR) จนถึงเดือนกันยายน พ.ศ. 2565 หอดูดาวประกอบด้วยเครื่องบินโบอิ้ง 747 ที่ดัดแปลงแล้วพร้อมกล้องโทรทรรศน์ในตัวขนาด 2.7 เมตร ได้รับการประสานงานโดย German SOFIA Institute (DSI) และ Universities Space Research Association (USRA) SOFIA สังเกตท้องฟ้าจากชั้นบรรยากาศสตราโตสเฟียร์ (สูงกว่า 13 กิโลเมตร) และครอบคลุมพื้นที่อินฟราเรดของสเปกตรัมแม่เหล็กไฟฟ้า ซึ่งเกินกว่าที่มนุษย์จะมองเห็นได้ ดังนั้นโบอิ้งจึงบินเหนือไอน้ำส่วนใหญ่ในชั้นบรรยากาศของโลก ซึ่งปิดกั้นแสงอินฟราเรด สิ่งนี้ทำให้นักวิทยาศาสตร์สามารถสังเกตช่วงความยาวคลื่นที่ไม่สามารถเข้าถึงได้จากโลก สำหรับผลลัพธ์ปัจจุบัน ทีมงานใช้เครื่องรับ upGREAT ที่ติดตั้งบน SOFIA ในปี 2558 โดยสถาบัน Max Planck สำหรับดาราศาสตร์วิทยุในกรุงบอนน์และมหาวิทยาลัยโคโลญจน์