เนื่องจากนกใช้เวลานานมากในการออกลูก ประชากรนกอัลบาทรอสจึงมีความเสี่ยงสูงต่อการถูกคุกคามบนเกาะเพาะพันธุ์ สัตว์นักล่าที่แนะนำ เช่น หนูและแมวดุร้าย—เกาะนี้ไม่มีสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมบนบก—ก่อให้เกิดอันตราย โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับลูกไก่ที่ไม่มีการป้องกัน ซึ่งถูกปล่อยไว้ตามลำพังเป็นเวลานานในขณะที่พ่อแม่ของพวกมันรับส่งไปมาจากพื้นที่ให้อาหารที่อยู่ห่างไกล หนึ่งในตัวอย่างที่รุนแรงที่สุดของการปล้นสะดมของนกทะเล หนูบนเกาะกอฟในมหาสมุทรแอตแลนติกใต้ กำลังทำลายประชากรนกเป็ดน้ำและ นกอัลบาทรอส ที่เพาะพันธุ์ที่นั่น ฆ่าลูกนกอัลบาทรอสทริสตันประมาณ 1,000 ตัวต่อปี ภัยธรรมชาติยังสร้างความสูญเสียอย่างหนัก ในปี พ.ศ. 2528 คลื่นพายุพัดถล่มเกาะเพาะพันธุ์นกอัลบาทรอสสองเกาะใน Chathams ทำให้ลูกไก่ตาย และที่เป็นปัญหายิ่งกว่าคือ ดินและพืชพรรณที่หายากของเกาะส่วนใหญ่ถูกกำจัดออกไป เนื่องจากนกอัลบาทรอสขาดวัสดุสำหรับทำรังในปีต่อๆ มา อัตราความสำเร็จในการผสมพันธุ์จึงลดลงจากร้อยละ 50 เป็นร้อยละ 3 นกจึงวางไข่บนหินเปล่า และไข่ส่วนใหญ่แตกในระหว่างการฟักไข่