ในช่วงต้นทศวรรษ 1600นักวิชาการชาวยุโรปเริ่มเปรียบเทียบจารึกทางโบราณคดีในสถานที่ต่างๆ และช่วงเวลาทางประวัติศาสตร์

พวกเขาสังเกตเห็นสัญญาณที่เริ่มต้นจากรูปภาพที่มีแนวโน้มจะเรียบง่ายและเป็นนามธรรมมากขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป

นักวิชาการเหล่านี้ บางคนสันนิษฐานว่าระบบการเขียนของจีนได้เดินไปตามเส้นทางวิวัฒนาการที่คล้ายคลึงกัน เช่นเดียวกับสัญลักษณ์อักษรอียิปต์โบราณของปลา 𓆟 ที่อาจลดความซับซ้อนลงเป็นตัวอักษร Dและหัวของวัว 𓃾 ลดลงเป็นตัวอักษร A อักษรจีนจึงถูกย่อมาจากรูปภาพของสิ่งของเป็นชุดลายเส้นที่เรียบง่ายกว่า